Artik Eda emekleme isini iyice kivirdi, biraz yavastan da olsa. Koltuklara tutunup ayaga kalkiyor, atrafa tutunarak butun odayi dolasiyor. Oturma odasinin kapisini acik bulmaya gorsun, hizla disari firliyor. Oyuncaklardan cok, ivirla zivirla, (laptop, uzaktan kumandalar, wet wipes kutusu, sehpalarin uzerindeki hersey) ilgileniyor.
15 Eylul cumartesi iki yeni disinin ciktigini farketti Gokhan. Yine nispeten az sikintiyla atlattik. Bir iki gun biraz keyifsizdi. Simdi iyi.
Tatilden ilk dondugumuzde uykuya yatarken her seferinde bir aglama tutturuyordu. Simdi giderek azaldi, ama gene de eskisi kadar kolay degil uyutmak. Artik birakiyoruz, 2-3 dakika agliyor, baska caresi yok. Bazen kiyamiyorum alip indiriyorum asagi gene. Sonunda yorgunluga yenik dusuyor. Bazen ikindi uykusunu hepten atladigi oluyor.
Artik benim yemeklerime de iyice ortak oldu. Sabah kahvaltisinda yedigim peynirli ekmek diliminin yarisina yakinini Edos goturdu. yemek hazirladigimda, mama sandalyesi ortaya cikinca basliyor "meme mamama ..." diye soylenmeye, bunu ilk bilincli kelimesi sayabiliriz belki.
Turkiye'den aldigim devam mamalarini cok sevdi, irmikli tahinli, balli. Karisik bitkisel cayi da cok sevdi.
Carsamba gunu dogum gunu, ona hazirlaniyoruz. Buyukler, akrabalar olmayinca cok renkli olmayacak ama minik ailemiz ve Kaytie Abla ile kutlayacagiz. Bir yil geciverdi, ne cabuk....
Sunday, September 23, 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment